Prezentacja Festiwalu Nauki: Kongres Psychoanalityczny
Źródło: Wikipedia
<strong>Podczas XIII Festiwalu Nauki w Warszawie dr Lena Magnone zainicjowała wirtualne spotkanie, do którego w rzeczywistości nigdy nie mogłoby dojść. Stawili się na nie wszyscy twórcy psychoanalizy. Przy herbatce - serwowanej przez "córkę Freuda" - przedstawiali swoje tezy i wątpliwości, co do osiągnięć poprzedników lub współżyjących.</strong> <em>Prezentacja</em> przygotowana przez Koło Naukowe Psychoanalizy Kultury, na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego została zgłoszona do konkursu "Popularyzator Nauki", organizowanego przez serwis Nauka w Polsce PAP i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Uczeni kolejno przedstawiali swoje tezy i swoje wątpliwości co do osiągnięć poprzedników lub współżyjących. Jacques Lacan, Melanie Klein, Carl Gustav Jung pili herbatkę parzoną przez "córkę Freuda" i wzajemnie się nie oszczędzali.
"Za bardzo wartościowe uważam zaproszenie na zakończenie tego wirtualnego Kongresu +żywej+ psychoanalityczki dr Izabeli Falkowskiej, która opowiedziała o realiach pracy psychoanalityka tu i teraz" - oceniła prof. Fikus.
Jej zdaniem, to dwa razy powtarzane spotkanie było bardzo dobrze przygotowane. Słuchacze otrzymali ulotki z encyklopedycznymi informacjami, a także ankiety oceniające. W skali 1-6 uczestnicy, którzy oddali ankietę ewaluacyjną (50 osób) ocenili średnio imprezę na 4,75
Impreza jest kontynuacją dorocznego udziału Koła Naukowego Psychoanalizy Kultury (w opinii prof. Fikus dodatkowy plus to aktywizacja studentów) z inspiracji dr Magnone w Festiwalu Nauki.
***
Serwis Nauka w Polsce uczestniczył w prezentacji koła zorganizowanej na potrzeby XI Festiwalu Nauki. Wówczas na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego pojawił się gabinet twórcy psychoanalizy Zygmunta Freuda.
Studenci działający w uniwersyteckim Kole Naukowym Psychoanalizy Kultury przygotowali parateatralną prezentację "Na kozetce u Freuda". Przedstawili w ten sposób początki psychoanalizy, jej technikę terapeutyczną oraz reakcje, jakie wzbudzała ona u progu XX wieku.
W specjalnie przygotowanej sali umieszczono kozetkę oraz biurko doktora Freuda. W twórcę psychoanalizy wcielił się jeden ze studentów. Jego koleżanki wystąpiły w roli pacjentek słynnego psychiatry. "Doktor Freud" słuchał relacji o snach swych pacjentek, a następnie tłumaczył, jakie jest znaczenie poszczególnych marzeń sennych i jak należy tłumaczyć pojawiające się w snach symbole.
Spektakl zgromadził pełną salę widzów, którzy nagrodzili aktorów gromkimi brawami.
Autorzy prezentacji przypomnieli publiczności kim był Zygmunt Freud (1856 - 1939) i na czym polegała psychoanaliza. Mówili m.in. o psychicznych zjawiskach "wyparcia" i "przeniesienia", a także o kompleksie Edypa.
Jak tłumaczyli, austriacki neurolog i psychiatra, początkowo zajmował się badaniem histerii. W 1893 r. razem z Josephem Breuerem opisał przypadek Anny O. - histeryczki, która nazwała metodę psychoanalityczną "leczeniem rozmową".
Prowadząc prace nad funkcjonowaniem psychiki człowieka, Freud doszedł do wniosku, że "aparat psychiczny" składa się z 3 instancji: tego, co świadome, przedświadome i nieświadome. Jest to tzw. "pierwsza topika" Freuda. "Drugą topiką" nazywa się natomiast freudowski podział psychiki na id, ego i superego, wprowadzony w tekście "Poza zasadą przyjemności" z 1920 roku.
Freud rozwijał i opisywał w swych pracach metody psychoanalizy, w tym technikę swobodnych skojarzeń oraz interpretację marzeń sennych i czynności pomyłkowych - przypomnieli studenci. - Powstanie histerii Freud połączył z mechanizmem wyparcia - nieświadomej operacji psychicznej, mającej na celu doprowadzenie do zniknięcia ze świadomości nieprzyjemnej treści. Elementy wyparte dążą do ponownego pojawienia się w świadomości - stąd czynności pomyłkowe, drobne natręctwa, a u niektórych osób poważne symptomy, które uniemożliwiają człowiekowi normalne emocjonalne funkcjonowanie.
Najbardziej znane prace Freuda to: "Psychopatologia życia codziennego" (1900), "Wstęp do psychoanalizy" - na podstawie cyklu wykładów (1915-1917) oraz "Poza zasadą przyjemności" (1920).
W spektaklu "Na kozetce u Freuda" studenci UW wykorzystali m.in. fragmenty z "Objaśniania marzeń sennych" (1900) i "Psychopatologii życia codziennego" (1900) Freuda oraz cyklu artykułów "Freud i Freudyści" autorstwa Karola Irzykowskiego (1912).
Nad przygotowaniami do prezentacji oraz jej przebiegiem czuwała Lena Magnone - absolwentka Wydziału Polonistyki i doktorantka UW, zajmująca się naukowo wykorzystaniem psychoanalizy lacanowskiej (teorii francuskiego filozofa i psychoanalityka Jacquesa Lacana, 1901-1981) do badań literaturoznawczych. KOL
PAP - Nauka w Polsce
agt/ bsz/ kap/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
