Grodzisko o średnicy blisko 70 m jest zupełnie niewidoczne gołym okiem z powierzchni terenu. Tylko dzięki odpowiednim warunkom pogodowym w czasie prospekcji lotniczej wykonanej przez Wiesława Stępnia udało się je zobaczyć. Owalny kształt wału znaczyła ciemniejsza trawa, wyraźnie odróżniająca się od tej rosnącej wokół. Stosowane przez archeologów w Ostrowite oprogramowanie GIS - systemu informacji geograficznej, umożliwiło precyzyjną lokalizację odkrycia i zaplanowanie dalszych badań.

Również badania geofizyczne wykonane przez Piotra Wronieckiego z Instytutu Archeologii UW potwierdziły odkrycia dokonane z lotu ptaka.

Zaskoczeniem jednak zakończyły się wykopaliska zlokalizowane w poprzek domniemanego wału grodziska.

"Spodziewaliśmy się natknąć na pozostałości wałów, tymczasem nie znaleźliśmy nic widocznego, oprócz pojedynczych jam posłupowych. Zapewne mamy tutaj do czynienia z zupełnie zniszczonym przez orkę grodziskiem, którego obraz zachował się jedynie w formie odmiennej domieszki glebowej - widocznej w postaci inaczej rosnących roślin i odmiennej od otaczającego terenu charakterystyce magnetycznej" - mówi dr Sikora.

Już w końcu XIX wieku badacze wysuwali przypuszczenia, że na wyspie położony był w średniowieczu gród, jednak nie wskazywały na to żadne źródła pisane. Tym większe było zdziwienie archeologów, kiedy natknęli się na jego ślady na stałym lądzie w sąsiedztwie jeziora.

Materiały pozyskane w czasie prac wykopaliskowych wokół przypuszczalnych wałów wskazują na ich średniowieczną metrykę.

Archeolodzy zamierzają kontynuować badania. Przeprowadzą analizy geochemiczne ziemi pochodzącej z miejsca, gdzie znajdowały się zniwelowane wały grodziska.

"Ostrowite jest doskonałym przykładem potwierdzającym skuteczność nieinwazyjnych metod w archeologii. Podczas tradycyjnych wykopalisk nie dostrzeglibyśmy pozostałości wałów. Czy zatem możemy mówić o weryfikacji wyników badań nie destrukcyjnych z pomocą wykopalisk, które w tym przypadku nic nie wykazały? Oczywiście w innych okolicznościach - mogłyby" - mówi dr Sikora.

PAP - Nauka w Polsce, Szymon Zdziebłowski

agt/bsz