IGF-1 może być przydatny w leczeniu choroby Alzheimera

IGF-1 i IGFBP-3 to polipeptydy odpowiedzialne m.in. za procesy wzrostu u ludzi. Odgrywają ważną rolę w rozwoju w okresie dzieciństwa, a z wiekiem ich poziom w organizmie obniża się. Od jakiegoś czasu uważa się, że białka te mogą mieć związek z długowiecznością.

Najnowsze badania naukowców z Francji wykazały, że IGF-1 i IGFBP-3 mogą pełnić także rolę w rozwoju lub zapobieganiu (w zależności od stężenia) głównym procesom patologicznym towarzyszącym chorobie Alzheimera.

Badacze z Broca Hospital w Paryżu analizowali związek między poziomem IGF-1 i IGFBP-3 w surowicy krwi a upośledzeniem funkcji poznawczych. Doświadczeniem objęli 694 osób w podeszłym wieku: 218 mężczyzn i 476 kobiet. 481 spośród wszystkich uczestników badania cierpiało na problemy z pamięcią - od łagodnych zaburzeń poznawczych, aż po chorobę Alzheimera. Okazało się, że stężenia obu białek w surowicy krwi mężczyzn z tej grupy były obniżone i w jakiś sposób wiązały się ze spadkiem ich zdolności poznawczych. U kobiet takiej prawidłowości nie odnotowano.

"Obecnie medycyna nie zna jeszcze skutecznego lekarstwa na alzheimera, dlatego kładzie się duży nacisk na poszukiwanie różnorakich czynników, które mogłyby nas zbliżyć do jej wynalezienia - mówi dr Emmanuelle Duron, główna autorka badania. - Nasze badania pokazują ewentualną przydatność IGF-1 w leczeniu choroby Alzheimera, zwłaszcza w jej początkowej fazie."

"W tym doświadczeniu wykazaliśmy, że jakaś zależność między badanymi białkami a chorobą Alzheimera na pewno istnieje, lecz nie dowiedliśmy jeszcze prostego związku przyczynowo-skutkowego - dodaje Duron. - Widać jednak, że warto przyjrzeć się temu zagadnieniu dokładniej i przeprowadzić więcej badań, by sprawdzić, czy wahania stężeń IGF-1 i IGFBP-3 predysponują do osłabienia funkcji poznawczych w zależności od płci”. (PAP)

kap/ agt/