Na tropie amazońskiego języka
Językiem carabayo posługuje się amazońskie plemię, które nie chce mieć kontaktu ze światem zewnętrznym. Na podstawie szczątkowych informacji o języku plemienia naukowcy odnaleźli jego miejsce w ramach języków amazońskich – informuje serwis ScienceDaily.
Jedyne informacje lingwistyczne o języku carabayo ograniczają się do znajomości mniej więcej 50 słów. Zestawienie powstało w 1969 r., w trakcie krótkiego zetknięcia się z jedną z rodzin Carabayo.
Frank Seifart z Instytutu Antropologii Ewolucyjnej Maksa Plancka w Lipsku (Niemcy) oraz Juan Alvaro Echeverri z Universidad Nacional de Colombia w Leticia (Kolumbia) poddali dane leksykalne ponownej analizie i porównali z danymi historycznymi dotyczącymi różnych języków używanych w regionie.
Wyniki dowodzą, że carabayo posiada wiele podobieństw z wymarłym językiem yuri oraz ciągle używanym tikuna. Zdaniem naukowców, lud Carabayo pośrednio lub bezpośrednio wywodzi się od ludu Yuri, którego języki i obyczaje zostały opisane w XIX w.
Obecnie na świecie żyje około 100 grup rdzennych plemion, które nie kontaktują się ze światem zewnętrznym. Wiele z nich zamieszkuje amazońskie lasy deszczowe. Carabayo żyją w kolumbijskiej części Amazonii, w górnym biegu rzeki Pure.
W 1969 r. oddział wojskowy zetknął się z Carabayo, po wywiązaniu się walki wzięto jedną rodzinę jako zakładników. „W trakcie, kiedy rodzina pozostawała w niewoli, próbowano się porozumieć z nią za pomocą wszystkich języków, których używa się w regionie. Jednak bez rezultatu” - wyjaśnia Seifart.
Najnowsze świadectwa dotyczące Carabayo pochodzą z 2010 r. Są to zdjęcia lotnicze okrągłych chat.
Seifart i Alvaro zidentyfikowali cztery elementy w carabayo, które przypominają język yuri: przedrostek sygnalizujący pierwszą osobę liczby pojedynczej oraz słowa oznaczające „ciepły”, „chłopiec” i „ojciec”.
Jak wyjaśnia Seifart, najmocniejszy dowód na związki z językiem yuri to zaimek osobowy, ponieważ należy on do form, które są najbardziej oporne na zapożyczenia, a zatem wskazuje on raczej na relacje genealogiczne.
Wyniki badań ogłoszono na łamach pisma „Public Library of Science ONE”. (PAP)
krx/ mrt/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
