Rozwinięte zdolności poznawcze mogą utrudniać naukę języka
Zbyt duży wysiłek umysłowy wkładany w naukę języka obcego może utrudniać opanowanie niektórych jego aspektów, np. morfologii – wynika z badań opublikowanych w czasopiśmie „PLOS ONE”.
Naukowcy z Instytutu Technologicznego w Massachusetts, Uniwersytetu Kalifornijskiego, Uniwersytetu Stanforda (USA) oraz Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej (Kanada) dowiedli, że wykorzystywanie całego arsenału zdolności poznawczych nie pomaga w nauce morfologii języka obcego – w tym wypadku języka sztucznie skonstruowanego przez badaczy.
Morfologia to dziedzina lingwistyki zajmująca się regułami tworzenia i odmiany słów występujących w danym języku. Już dawno zaobserwowano, że dzieci do momentu osiągnięcia wieku nastoletniego posiadają niezwykłą łatwość w opanowaniu tego aspektu języka. Jednak dorosłym przysparza on wiele problemów.
W 1990 roku lingwistka Elissa Newport wysunęła hipotezę, że dorośli mogą mieć trudności z nauką niektórych elementów języka, bo próbują analizować zbyt wiele informacji naraz, korzystając ze swoich dobrze rozwiniętych funkcji poznawczych umiejscowionych w korze przedczołowej. Teraz badacze postanowili eksperymentalnie sprawdzić, czy owo założenie jest słuszne.
Naukowcy wymyślili dziewięć dwusylabowych słów, które podzielili na trzy kategorie w zależności od kolejności występowania samogłosek i spółgłosek w danym wyrazie. Następnie poprosili osoby badane o odsłuchanie 10-minutowego nagrania zawierającego sekwencje sztucznie utworzonych słów wypowiadanych jednym ciągiem – bez żadnych przerw pomiędzy wyrazami.
Jednej grupie badanych polecono nie wysilać się zanadto przy odsłuchiwaniu nagrania. Uczestnicy mogli w tym czasie układać puzzle bądź kolorować, aby ułatwić sobie wykonanie zadania. Druga grupa usiłowała w skupieniu zidentyfikować poszczególne słowa.
Okazało się, że obie grupy całkiem nieźle radziły sobie z segmentacją wyrazów (oddzielaniem jednego słowa od drugiego). Podczas wykonywania tego zadania druga grupa osiągała nawet nieco lepsze wyniki niż grupa pierwsza. Żaden z uczestników nie miał też problemu z ustalaniem kolejności wyrazów – wszyscy potrafili rozpoznać poprawną i niepoprawną sekwencję słów. Jednak gdy przeprowadzono test uwzględniający aspekty morfologiczne, który polegał na zdecydowaniu, czy nowe słowo pasuje do określonej kategorii, wyszło na jaw, że aktywne osoby z grupy drugiej radziły sobie znacznie gorzej niż pasywni słuchacze z grupy pierwszej.
Wyniki badania wspierają teorię akwizycji języka, która sugeruje, że niektóre jego aspekty są nabywane przy wykorzystaniu pamięci proceduralnej (nieświadomej i automatycznej, przydatnej przy nauce morfologii i innych subtelnych różnic językowych), a inne przy udziale pamięci deklaratywnej (odpowiedzialnej za przechowywanie wiedzy i faktów, użytecznej przy nauce słownictwa, czy gramatyki). (PAP)
ooo/ mrt/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
