Wielocukry (polisacharydy) to grupa węglowodanów, będących zarazem biopolimerami. Składają się z cząsteczek cukrów prostych połączonych wiązaniami glikozydowymi. Należy do nich na przykład składający się z cząsteczek glukozy betaglukan, z którego zbudowane są ściany komórkowe drożdży, grzybów i zbóż.

Rozpuszczalny w wodzie izomer betaglukanu obniża zawartość cholesterolu LDL we krwi, zapobiega cukrzycy typu 2 i zmniejsza ryzyko choroby wieńcowej, a prawdopodobnie także nowotworom układu pokarmowego. Producenci suplementów sprzedają ten wielocukier w postaci kapsułek.

Badając ewolucyjną historię betaglukanu, międzynarodowy zespół naukowców z University of Adelaide oraz amerykańskiego University of Rhode Island odkrył całkiem nowy wielocukier. O ile betaglukan występuje w dość dużych ilościach w zbożach - na przykład owsie i jęczmieniu – nie znaleziono go w mchu, który ma podobne geny związane z produkcją wielocukrów.

Naukowcy uruchomili jeden z "wielocukrowych” genów mchu, aby sprawdzić, co uzyskają. Powstawał nowy wielocukier, składający się z prostych cukrów: glukozy i arabinozy (a nie z samej glukozy jak w przypadku betaglukanu). Odkrywcy nazwali go arabinoglukanem i przypuszczają, że może być korzystny dla zdrowia (choć nie zalecają jedzenia mchu). Być może arabinoglukan da się wykorzystać w przemyśle i medycynie – jako suplement diety czy nośnik leków.

Autorzy zaznaczają, że rośliny mogą zawierać jeszcze wiele nieodkrytych polisacharydów. (PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ ekr/